Een break-out kabel, ook bekend als een ventilator-outkabel of vertakbare kabel, is een optische kabel met een vertakkingsstructuur die lichtsignalen van de hoofdkabel naar verschillende terminalapparaten kan verdelen.
Meestal bestaat een break-out optische kabel uit meerdere optische vezels met één core strak gerangschikt rond een centraal versterkingselement, dat vervolgens wordt gewikkeld met een beschermende tape en bedekt met een laag PVC of LSZH (low-roke nul-halogeen) materiaal. Het ontwerp heeft een strakke vezels van 900 μm, met het aantal vezels variërend van 2 tot 24. De vertakkingsstructuur maakt het mogelijk om sneden of isolatiezones op specifieke punten langs de kabel te maken, waardoor de scheiding van subkabels mogelijk kan voldoen aan verschillende vertakkingsvereisten.
Wanneer vertakking nodig is tijdens de kabelinstallatie, kan de intermitterende taksneden op de buitenste omhulsel eenvoudig worden geopend om de kabel in het vereiste aantal strengen te verdelen zonder de hele kabel te snijden. Dit vermindert de werklast, vermindert de arbeidsintensiteit en verbetert de werkefficiëntie.
Break-out kabels worden veel gebruikt in verschillende communicatienetwerken, waaronder telecommunicatie, uitzending, internet, datacenters en slimme roosters. Ze zijn met name geschikt voor scenario's die flexibele vertakking vereisen, zoals het bouwen van bedrading, datacenterverbindingen, vezels naar het bureau (FTTD), beveiligingsbewaking en slimme gebouwen.
